#htmlcaption1 Go UP! Pure Javascript. No jQuery. No flash. #htmlcaption2 Stay Connected

අපේ ගම් වල හැටි

ගසට හෝ වැලක                        ට
පෝර දිය දුන් පමණ                    ට 
උසට සහ මහත                           ට 
වැඩෙයි මල් පල දෙමින් මතුපි     ට

කියනු කිම ? බොහො               දුර
කළ එළි සුවඳ මල්                   බර
පුර නම් සඳුන්                         තුර
දරණ මුල නම් ගමය පිටි          සර

ගම ගැන නොපිලි                    පැද
පුර දියුණුවම පිලි                      බඳ
වැඩ කරණු කෙබ                      ඳුද
පෝර දිය දෙනු වැන්න කඳ       මැද

ලකෙහි තතු ඇති                     සැටී
දකිනු රිසි නම් නොරැ                වැටී
නුවණින් බලනු                         වටී
අපේ පිටිසර ගමේ අද                හැටි

රස අහර නොල                        බන
පිරිසිදු ඇඳුම් නො අ                   ඳින 
සවියෙන් පිට ප                         නින 
තරම් ඉල ඇට නෙරීගෙන           එන

කිසි නුවණකුත්                        නැති
වෙන යම් සිල්පෙකුත්               නැති
පිටු වහලකුත්                           නැති
කරන්නට රස්සාවකුත්               නැති

ගෙවතු පිටි                              කුඹුරු
ඕවටි හේන්                             වගුරු 
දියට යන                                අයුරූ
බලා වගුරත කඳුළු                   පොකුරු

හෙණ වැදුනු වැහි                     කල
ගස් මෙන් හිතැඟි සුන්               කළ
ගම් වැසියෝ මෙ                      කළ 
දහස් ගණනින් සිටිති ගම්           වල

කිරි නොලැබෙන                     බැවින
අකල් මරණින් වැන                 සෙන 
බිළිඳුන්ගේ                              ගණන 
සොහොන පමණයි දන්නේ       නිසැකින 

ගැමියන් විඳින                           වද
මෙලෙසැයි දැකත් පිරි                සඳ
දෑහිතැතියන්                              හද
නො උණු වන්නේ කුමන            කරුමෙද

පොදු ජන වැඩ                           කරන
දෑ හිතැතියන් හැම                      දෙන 
තබා විත් මැති                            තැන
සතිය යුතු වෙයි දිළිඳු ගම්             ගැන

ගම් ගැන නොසළ                       කන 
ගැමි ජීවිතය නොද                      කින
යම් යම් අය                                කරන
කරන වැඩ ගරුනොවේ කිසි          දින 


හින්ද හිමියන් අතින් ලියවුන අවසාන රචනාවයයි සිතිය හැකි මේ කවි පෙළ උපුටා ගැනීම 1951 ඔක්තෝම්බර් මස පලවූ දේදුන්න සඟරාවෙනි දේදුන්න කවි සඟරාවේ සංස්කාරකවරයා වුයේ පී .බී අල්විස් පෙරේරා කවියයි

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

Copyright © 2010 • ජනකතා හා ඉතිහාසය • Design by Dzignine