පොළොන්නරු සාහිත්‍ය යුගයේ දී අපට හමුවන කාව්‍ය කෘතියකි සසදාවත කාව්‍යය ක්‍රි .ව 1153 සිට 1186 තෙක් පොළොන්නරුවේ රාජ්‍ය කල මහා පරාක්‍රමබාහු රජතුමාගේ රාජ්‍ය කාලයෙන් වසර 11 කට පසු තෙවසරක් පොළොන්නරු රාජ්‍ය විචාරණ ලද පැරකුම් රජතුමාගේ මෙහෙසිය වන ලීලාවතී රැජිනගේ කාලයේ ලියැවුණු සසදාවත එම රැජිණගේ විශේෂ අනුග්‍රහය යටතේ ලියැවුණු කාව්‍ය කෘතියක්ව ඉතිහාසයේ සඳහන්වෙයි ලීලාවතී රැජිණගේ වසර තුනක පළමු රාජ්‍ය කාලයේ දී අගමැති වශයෙන් කටයුතු කල කිත්සෙනෙවියාගේ විශේෂ අනුග්‍රහය ලීලාවතී රැජිණට ලැබුණු අතර ඇය සිංහාසනාරූඪ කිරීම සඳහා ද එම සෙනෙවියාගේ අනුග්‍රහය නොමදව ලැබුණු බව සඳහන්වේ ලීලාවතී රැජිණ පළමු රජකාලය වූ වසර තුනට පසු තවත් දෙවතාවක් පොළොන්නරුව රාජ්‍ය විචාරා ඇති අතර දෙවන වතාවේ වසරක කාලයක්ද තෙවන වතාවේ සත්මසක කාලයක්ද රැජිණ වශයෙන් කටයුතු කර ඇත සසඳාවත ලියැවු බව සඳහන් කාලය වන්නේ මෙතුමියගේ පළමු රාජ්‍ය කාලය තුල බවය එනම් ක්‍රි ව 1197 -1200 අතරය එය සසඳාවත කාව්‍යයේ සඳහන් වන්නේ මෙසේය
හිමි කුල බඳදර නිති සිතුමැනෙව් රක්නා රුවන් පා කුල කෙහෙළි -අගමැති කිත් සෙනෙවියුත්
සස ගුණ අබරණ -රිවි සඳ කුල මුදුන්මල්
පසක් සිරි කත විලසින් -මුළු ලෝ මන නුවන්ගත්
කළ ලෝ සසුන් වැඩ -ලීලාවතී හිමි සඳ
පළ කළ දම් රජ සිරි -මෙවැටුම්හි පිටු බලව්
සසඳාවත රචනා කළ කවියා කවුරුදැයි සඳහන් නොවේ එහෙත් එහි 179 ගීයට ලියන ලද සන්නසෙහි සසඳාවත කාව්‍ය තිලක වශයෙන් ද හඳුන්වා තිබේ ඒ අනුව මෙය ලියන්නට ඇත්තේ කාව්‍යතිලක නම් අයකු යයි ඇතැමුන් තර්ක කළ අතර ඇතැමුන් පවසන්නේ කාව්‍ය තිලකයයි නම් සඳහන් කර ඇත්තේ මෙය සෙසු කාව්‍යන්ට වඩා උත්තම ගණයේ කාව්‍යක් නිසා විය හැකි යයි බවය කෙසේ වෙතත් මෙහි කතුවරයා අවිනිශ්චිතය සසඳාවත ගී කාව්‍ය කෘතිය සඳහා වස්තු විෂය වී ඇත්තේ ජාතකට්ඨ කථාවේ එන 316 වැනි ජාතක කතාව වන සස ජාතකයයි බුදුගුණය වර්ණනා කිරීමෙහිලා තමන්ගේ සිතේ තිබුණු භක්තිය මැනවින් පළකරමින් ලියා ඇති මෙම කාව්‍යයට ගී 293 ක් ඇතුලත් වෙයි ඒ අනුව එය මුවදෙව්දාවතට වඩා කාව්‍ය ප්‍රමාණයෙන් වැඩි ගී කාව්‍යයකි මෙහි එන වර්ණනා ඉතා ඉහළින නිම කිරීමට කවියා මහා කාව්‍යයක් නිර්මාණය කිරීමට උත්සහා දරා නැත ඒ අනුව සසඳාවත සර්ග වලට බෙදා නැති අතර කවියා යොදාගත් කතා වස්තුව මහා කාව්‍යයක් ලිවිම සඳහා උචිත නොවීම මහා කාව්‍යයක් නොලිවීම සඳහා හේතු වන්නට ඇතැයි ඇතැම්හු කියති එමෙන්ම සසඳාවත ගී කාව්‍ය තුලින් කවියා සස්කෘතික කාව්‍ය ආර හෙලබසට ඇතුළු කිරීමට උත්සහ දරා ඇති අතර මෙහි කාව්‍ය වැඩි ගණනක් වර්ණනා සඳහා යොදාගෙන තිබේ එමෙන්ම එතෙක් සිංහල කවියට නොවූ කවාට එකස්වර සහ කුලක ආදී සංස්කෘත ජන්දස් අනුව කරන ලද බන්ධනයන්ද සසඳාවත සඳහා කවියා උපයෝගී කරගෙන ඇත එමෙන්ම කවියාගේ ස්වාධිනත්වය ප්‍රතිභාව ප්‍රකාශ කෙරෙන කාව්‍යද සසඳාවතෙහි දක්නට ඇත
දෙපසෙහි සපුතුරු -වසි සිඳු කුකුළුද රඳන්
දැල්වූ මුනිදු පුදට -පහන් රුවක් වී හිසැ
දිගු කැරැ කර හුන් -නවා ගැන්මට රුකුසිකි
හිරු බලන අඳුරුවන් -සැහැගිය හෝසි අවරන්
බිඟු කැලැ පියුමන් දැහැවෙන මලට යාගත් නව යොනන් දෙස දනන්-මන මෙන් හැර පුරුද්දන්
